ျခင္ကုိက္ေနသည္

သိၾကတဲ့ အတုိင္း VOA ရဲ႕ အပုပ္ရည္ျဖန္႕ေဝျခင္းသမုိင္းက အေမးအေျဖ က႑ကုိ ေဘးအိမ္က လုပ္စရာ မရွိလုိ႔ ကလိလုိက္တယ္ ထင္ပါရဲ႕။ နားထဲကုိ ေစာေစာစီးစီး အလွ်ံၿငီးၿငီး ဝင္လာျပန္ပါေရာဗ်ား။ စလုိက္ပုံက ယဥ္သကုိ ဆုိသလုိ ဒီတစ္ခါေတာ့ ရွားရွား ပါးပါး ေက်ာက္မဲ အက်ဥ္းသားဆုိသူက ထုိင္းႏုိ္င္ငံ ဥပမာနဲ႔ လူ႕ဂြစာ ထန္းပလပ္ေျခာက္ကုိ ေျပးစရာ ေျမမရွိေအာင္ ေခ်ာင္ပိတ္ ေမးလုိက္တာေလး ပါလာပါေရာဗ်ား။ ၾကားရတာ ေကာင္းလြန္းေတာ့ တုိးလုိးတန္းလန္း ပစၥည္းကုိ ေအာင့္အီးရင္း အသံရွင္းရွင္း လင္းလင္းၾကားရဖုိ႔ အေရး အိမ္သာထဲကကုိ အေျပးထြက္လာလုိ႔ ဝရံတာမွာ ေနရာယူ မိတယ္ဗ်။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ထန္းပလပ္ေျခာက္ ဘယ္လုိ ကလိန္ေစ့ျငမ္း ဆင္ဦးမလဲ ေမးခြန္းေတြကလည္း အေတြးထဲမွာ ဝဲလည္လုိ႔ ေပါ့ေလ။

အဲဒီမွာတြင္ ထန္းပလပ္ေျခာက္ရဲ႕ ကမၻာ့အဖုိးအနဂၢ အထုိက္တန္ဆုံး အေျဖကုိ ၾကားလုိက္ရေတာ့ အိမ္သာထဲမွာ ကိစၥမၿပီးခင္ အေျပးကေလး နားေသာတ လာဆင္မိတဲ့ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ေတာင္ သနားစရာ သတၱဝါ တစ္ေကာင္လုိ ေတြးမိရင္း ဝမ္းပ်ဥ္းခါေအာင္ ရယ္မိရပါေရာဗ်ား။ ေကာင္းလုိက္တဲ့ အေျဖ၊ “တစ္ႏုိင္ငံနဲ႔ တစ္ႏုိင္ငံမတူပါဘူး” တဲ့ေလ။ ႏွာေခါင္းကုိ ျဖဳတ္ကုိက္ခံရတဲ့ Feeling ႀကီးနဲ႔ ျပန္ေျဖလုိက္တယ္ ဆုိတာ သေဘာေပါက္လုိက္ပါရဲ႕။ က်ဳပ္ေျပာသား၊ ဒါႀကီးကဖြတ္က်ား ပါလုိ႔။ သူ႕မွာ ေရေရရာရာ ဘာမွ အေတြးအေခၚက မရွိေတာ့ က်ည္ပစ္ ေမးခြန္းလုိ႔ ေခၚတဲ့ surprise question ေတြနဲ႔ေတြ႕ရင္ စဥ့္အုိးဖင္ ေပါလစ္တင္သလုိမ်ဳိး အရည္မရ အဖတ္မရ အေျဖေတြ ထြက္ထြက္လာ တတ္တာ မၾကာခဏပါဗ်။ ျပန္ေတြးၾကည့္ ၾကေပါ့ေလ။

တစ္ခါ မေကြးက လယ္ယားရြာသား ဖဲသမား ငေထြရူး ဝင္းထူးဆုိတဲ့ ငနာကေတာ့ သူ႔ရြာက တရုတ္ကုန္စုံဆုိင္ကုိ အေႂကြး မဆပ္ႏုိင္တာေၾကာင့္ ေဆာင့္ႀကီး ေအာင့္ႀကီးနဲ႔ တရုတ္ေတြ စီးပြားျဖစ္တာကုိ အျပစ္တင္ရင္း ႏုိင္ငံမတုိးတက္ျခင္း ဘာညာနဲ႔ မတန္မရာေတြ ေျပာျပန္တယ္။ ထန္းပလပ္ေျခာက္ကလည္း ရြာမွာေဟာေနက် ဘုန္းႀကီးတရားလုိပဲ ေျပာေနက် အလုံးေတြနဲ႔ ဖေယာင္းတုိင္ေတြ၊ မီးလွ်ံေတြ၊ အႏၱရာယ္ေတြ ထည့္ေျပာျပန္ေရာ။ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္က ကုိထြန္းေရႊရဲ႕ “မီးေဘး ေရွာင္ မေလာင္ခင္တား”သီခ်င္းကုိ သတိရသြားၿပီး ေတးသြားေလးေတာင္ ၿငီးမိပါေပါ့ဗ်ား။ ရာသီနဲ႔ မကုိက္တာေလး တစ္ခုပဲ ဆုိးတာ။ ေအာင္မာ---ေျပာေသး။ စိတ္ဓာတ္က်ရင္ ရုံးကုိလာခဲ့တဲ့။ အားျဖည့္ေပးမတဲ့။ ဟဲ့---ေသာက္ေခြး။ က်ဳပ္ျဖင့္ ရွက္ သြားလုိက္တာ ၾကက္သီးေတြေတာင္ ထေရာဗ်ား။ စိတ္ထဲမွာလည္း ေတြးမိတယ္။ “ဒဂယ္လားဟင္” ဆုိၿပီးေတာ့ ေပါ့ေလ။

ေနာက္တစ္ေယာက္ ကေတာ့ ျမန္မာျပည္ေျမပုံမွာ ဧရာဝတီျမစ္ရဲ႕တည္ေနရာကုိေတာင္ ရွာဖုိ႔ အလ်ဥ္း အျဖစ္မရွိတဲ့ ႏွင္းႏွင္းဆုိတဲ့ ကပ္တီးကပ္ဖဲ့ တစ္ေကာင္ပါပဲဗ်ဳိ႕။ သူ႔အေျပာ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီး ပ်က္စီးသြားတယ္ ဆုိလုိ႔ ခါးပဲက်ဳိးသြား သလား။ ပင္နယံပဲေႂကြသြား သလား၊ ျမစ္ေရေတြ အားလုံး လိေမၼာ္ရည္ ျဖစ္သြားသလား အေတြးေတြ ပြားရေတာ့သဗ်ား။ ထန္းပလပ္ ေျခာက္ကလည္း ထုံးစံအတုိင္း ၿဖီးရွာ ျဖန္းရွာပါတယ္။ သူ႕ခမ်ာ ၿပီးခဲ့တဲ့ လတုန္းကလည္း ပုဂံသြားရင္း ဘုရားေတြ ေမာ့ၾကည့္ရင္း နားမလည္ ပါးမလည္နဲ႔ ဘုရားျပင္တာ ဘယ္လုိလုပ္ရင္ ေကာင္းမေလး၊ ညာလုိ လုပ္ရင္ေကာင္းမေလး။ အာနဲ႔ လုပ္အား ေပးခဲ့ေသးသကုိး။ က်ဳပ္တုိ႔ အစုိးရက သူအဂၤလန္မွာ ဘုရားေမ့ တရားေမ့ အဲရစ္ႀကီးနဲ႔ေတြ႕ေနတုန္းကတည္းက ေရွးမူမပ်က္ရ ေအာင္ ဘုရားေတြကုိ ေျပာင္ေျပာင္ ေျမာက္ေျမာက္ ျပဳျပင္ေနခဲ့တာ ၾကာပါေရာ။ ၿပီးေတာ့ လုပ္ေသး၊ သူသာ ေခါင္းေဆာင္း (ေခါင္းေဆာင္ေတာ့ ျဖစ္စရာမရွိ) ျဖစ္ရင္တဲ့။ ထန္းလ်က္ဖုိေတြကုိ ထင္းမသုံးဘဲ ႏ်ဴးကလီးယားပါဝါနဲ႔ ခ်က္ခုိင္းမွာတဲ့ဗ်ား။ ဟုိက္ရွားဘားစ္----ဘယ္ေလာက္အားထားရတဲ့ အေတြးအေခၚ လဲဆုိတာ။ က်ဳပ္တုိ႔ေတာ့ ႏ်ဴးကလီးယား ထန္းလ်က္နဲ႔ မိတ္ဆက္ရဦး ေတာ့မွာလားမသိ။

ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ။ ဒင္းတုိ႔ေတြ လြန္႔လြန္လြန္း။ လုိခ်င္ျပန္ေတာ့ လွ်ပ္စစ္။ လွ်ပ္စစ္မရလုိ႔ ဘဝေတြပဲ ပ်က္ေနေတာ့ သလုိလုိ။ ဒါေၾကာင့္ ေလာင္စာရဖုိ႔ ေရနံနဲ႔ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ ထုတ္ေတာ့ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္တယ္တဲ့။ ေရအားလွ်ပ္စစ္ အတြက္ ဆည္တမံ တည္ေတာ့လည္း သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ပဲ ဆြဲထည့္ၾက ျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖြံ႕ၿဖဳိးၿပီး ႏုိင္ငံေတြလုိ ဓာတ္ေပါင္းဖုိ တည္မယ္ ႀကံျပန္ေတာ့ ႏႈတ္ေဆာ့ၾက ျပန္ေရာ။ ႏုိင္ငံကုိ မပ်က္ပ်က္ေအာင္ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ လုပ္ေနတာ ေတာ့ အေသအခ်ာဗ်။ ဟုိနားမလည္ ပါးမလည္ ထန္းပလပ္ေျခာက္ ကလည္း ဉာဏ္ရူး ကျမဴးလုိ႔ ပန္ၾကားလႊာ ခပ္ထူးထူးေတြ ထုတ္ဦးမတဲ့ေလ။ တကယ္ေတာ့ သူဟာ ဧရာဝတီကုိ ပစ္ပယ္လုိ႔ ကုလားျဖဴနဲ႔ ႏြယ္ခဲ့တာ၊ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ရွိပါတယ္ဆုိတဲ့ သူေတြ အားလုံး သိသိႀကီးပါ။ ဒင္းကုိ ေထာက္ခံတာေတြ မေထာက္ခံတာေတြ ေျပာမလုိ႔လား။ ဟားဟား---ဒီေန႔ US သာ အေကာင္ ေသးေသးကေလး ျဖစ္သြားရင္၊ US ကသာ ထန္းပလပ္ေျခာက္ကုိ neglect လုပ္လုိက္မယ္ဆုိရင္------အင္း---အနာဂတ္ကုိ ျမင္ၾကည့္ခ်င္တယ္ဗ်ဳိ႕။ ဘယ့္ႏွယ္--ဒင္းက အခုမွလာၿပီး ႀကီးႀကီး က်ယ္က်ယ္ ဧရာဝတီကုိ လာႏြယ္ေနတာ ရယ္စရာပါ ။

ျခင္တစ္ေကာင္ ကုိက္ရင္ ရုိက္လုိက္ပါတဲ့။ အဲ---အေကာင္တစ္ရာ ကုိက္ရင္ေတာ့ အကုိက္ခံၿပီးမွ ေဆးလိမ္းလုိက္ပါတဲ့။ ကုိက္လုိ႔ ေက်နပ္ရင္ ပ်ံသြားၾကမွာမုိ႔ အလုပ္ရႈပ္ မခံပါနဲ႔ေတာ့တဲ့။

(ေအာင္ဘု)